Senator Zbigniew Romaszewski
Senator siedmiu już kadencji Senatu RP. W siódmej (obecnie trwającej) kadencji został wybrany Wicemarszałkiem Senatu. W czasie pierwszej, drugiej, czwartej i szóstej kadencji przewodniczył Komisji Praw Człowieka i Praworządności.
Kandydował do Senatu: w roku 1989 z woj. tarnobrzeskiego z listy Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie, w 1991 z woj. tarnobrzeskiego jako kandydat niezależny, w 1993 z woj. warszawskiego z listy NSZZ "Solidarność", w 1997 w woj. warszawskim z listy Ruchu Odbudowy Polski (ROP). W 2001 r. został senatorem z listy "Blok senat 2001", będącego porozumieniem wyborczym ugrupowań postsolidarnościowych mającym na celu wyłonienie wspólnych dla różnych partii kandydatów do Senatu, a w latach 2005 i 2007, jako bezpartyjny, kandydował z listy Prawa i Sprawiedliwości.
Urodził się podczas II wojny światowej, w 1940 roku w Warszawie. Po Powstaniu Warszawskim wywieziony wraz z matką do obozu pracy w Gross Rosen.
W 1964 ukończył studia na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego.
W 1976, po protestach robotniczych w Radomiu i Ursusie wywołanych przez drastyczną podwyżkę cen żywności, uczestniczył w organizowanej przez Komitet Obrony Robotników (KOR) akcji pomocy represjonowanym. Od 1977 był członkiem Komitetu Samoobrony Społecznej - "KOR" (KSS-"KOR"), wraz z żoną Zofią prowadził Biuro Interwencyjne rejestrujące przypadki łamania praw człowieka i niosące ofiarom bezprawia pomoc prawną i materialną.
Na przełomie 1979/80 zorganizował Komisję Helsińską, nadzorującą wprowadzanie w życie postanowień KBWE. Pod jego redakcją Komisja opublikowała Raport Madrycki, kompleksowo omawiający stan przestrzegania praw człowieka w PRL, w oparciu o konkretne, zarejestrowane przez Biuro Interwencji, przypadki łamania prawa.
W październiku 1980 r. obronił doktorat w Instytucie Fizyki PAN, gdzie pracował od ukończenia studiów do 1983r. Po zwolnieniu z więzienia w 1984r, w którym siedział w stanie wojennym za działalność społeczno-polityczną, centralne władze PAN uniemożliwiły mu podjęcie dalszej pracy w Instytucie Fizyki w Warszawie. Dzięki kolegom fizykom przeniósł się do Krakowa, do Instytutu Fizyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie został zatrudniony jako redaktor "Acta Physica Polonica".
W latach 1980 - 1981 kierował Komisją Interwencji i Praworządności NSZZ "Solidarność", został wybrany do Prezydium NSZZ "Solidarność" Zarządu Regionu Mazowsze, a następnie do Komisji Krajowej.
W stanie wojennym poszukiwany przez SB - ukrywał się. W tym czasie zorganizował podziemne Radio "Solidarność". Pierwszą audycję nadano 12.04 1982r w Warszawie. Aresztowany 29.08 1982r. Był sądzony w dwóch kolejnych procesach: twórców Radia "Solidarność" i KSS KOR i więziony od 1982 do 1984r. Po uwolnieniu kierował reaktywowaną w podziemiu Komisję Interwencji i Praworządności NSZZ "Solidarność", która zajmowała się dokumentowaniem przypadków represji i pomocą ofiarom. W 1988r Komisja organizowała pomoc dla strajkujących robotników (Stalowa Wola, Nowa Huta, kopalnie Górnego Śląska, Szczecin, Gdańsk).
Jeszcze w czasach PRL w roku 1988 zorganizował nielegalną choć jawną I Międzynarodową Konferencję Praw Człowieka w kościele, w Mistrzejowicach, w Nowej Hucie pod Krakowem. W Konferencji uczestniczyło ok. 1000 osób z różnych krajów. II Międzynarodowa Konferencja Praw Człowieka podobnie masowa, odbyła się w 1990r w Leningradzie w ZSRR, pozwoliła ona na spotkanie ludzi krzywdzonych z terenu całego Związku Radzieckiego z obrońcami praw człowieka na Świecie.
W 1998r. założył Fundację Obrony Praw Człowieka, która w 50 rocznicę uchwalenia Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka zorganizowała w Warszawie, kolejną, III Międzynarodową Konferencję Praw Człowieka.
Fundacja przygotowała też wystawę "Plakat i Historia. Trudna polska droga do demokracji". Wystawa ta eksponowana była na Kubie w 2000 roku spotykając się z życzliwym przyjęciem środowisk nie komunistycznych, wywołała wściekłe ataki ze strony reżimu Castro.
Aktywny uczestnik szeregu inicjatyw na rzecz praw człowieka i demokracji na świecie. Żona Zofia dalej zajmuje się działalnością społeczną, a córka Agnieszka Romaszewska - Guzy jest dziennikarką.
W naszym serwisie publikujemy również otrzymane z IPN teczki SB dotyczące działalności Zofii i Zbigniewa Romaszewskich. Pliki w formacie pdf zawierające skany poszczególnych tomów akt można znelaźć tutaj.
