Stacja IX Drogi Krzyżowej
Pan Jezus upada po raz trzeci

Rozważania zamieszczone w dzienniku "Fakt" w 18 marca 2005 roku

Człowiek jest istotą rozumną i dostępne jest mu poznanie, iż ostatecznie najdonioślejsze są sprawy moralne i tylko one liczą się przed Bogiem. I trzeba za wszelką cenę wybierać moralne dobro, choćby "po ludzku" oznaczało to utratę majątku, zdrowia, przyjaciół i dobrego imienia.

Wybór moralnego dobra za wszelką cenę jest bardzo trudny. Ale przecież człowiek został stworzony na podobieństwo Boga i ma wolną wolę, która pozwala mu wybierać pomiędzy dobrem i złem. W ten sposób tworzy sobie rzeczywistość, w której żyje, a ta często staje się dla niego drogą krzyżową.

Nie wiem czy aresztowanie, więzienie było najcięższą próbą. Pokusa zrobienia kariery za cenę prawdy, za cenę uznawanym przez siebie wartościom, pokusa wybrania łatwiejszej drogi może decydować o sensie życia. Trzeba wtedy pamiętać o tych którzy cię kochają i którzy w ciebie wierzą. Nie można ich zawieść. Gdybym zaprzeczył temu w co wierzyłem, to utraciłbym szacunek do samego siebie. A przecież codziennie trzeba stanąć przed lustrem, chociaż po to, by się ogolić. Nawet gdybym zapuścił brodę, to przecież w końcu i tak musiałbym spojrzeć w lustro. Tu chodzi o to czy zasługuje się na miano wolnego człowieka. Można przecież stać się niewolnikiem innych ludzi, obcych racji. Mamy jednak godność i nie możemy pozwolić by ją zniszczyć.

Stacje męki pańskiej pokazują człowiekowi drogę do zbawienia i o tym trzeba zawsze pamiętać.

Kiedy miałem 17 lat zawalił się stalinizm. Z wiezienia wypuszczono wtedy Kazimierza Moczarskiego. Zapytaliśmy go co myśli o hekatombie Powstania Warszawskiego i czy ono miało sens. Powiedział, że nie ma tu jednoznacznej odpowiedzi. Ale uczynił analogię do historii Czech. Przypomniał, że do czasu bitwy pod Białą Górą, gdzie starli się Niemcy i Czesi, Polska i Czechy miały podobny potencjał gospodarczy, terytorialny, cywilizacyjny i demograficzny. W Bitwie pod Białą Górą Niemcy rozbili Czechów, a potem opanowali ich kraj. Później w Czechach nic się historycznie nie działo, nawet wiosna ludów miała spokojny przebieg. W Polsce mieliśmy Powstanie Kościuszkowskie, Listopadowe, Styczniowe, Rewolucję 1905 roku i Powstanie Warszawskie, w którym zginęło 300 tysięcy ludzi. Dzisiaj Polaków jest 40 milionów, a Czechów tylko 8. Być może wszystkie te upadki otwierały nam drogę do wolności i zbawienia. Mimo, że były straszne i krwawe, obroniliśmy tożsamość i wolność narodu. Do dziś w ten sposób zastanawiam się nad sensem historii.